"Γενοκτονία-Γυναικοκτονία-Παιδοκτονία"

Ο Σύλλογος Ποντίων Κάτω Σχολαρίου Ἀνέβζηγος Ἀροθυμία
διοργανώνει εκδήλωση για την ημέρα της Γυναίκας με θέμα :

"Γενοκτονία -Γυναικοκτονία- παιδοκτονία"

Ομιλήτρια : Δέσποινα Στεφανίδου,
Υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων Μορφωτικού ομίλου Ποντίων Μεσημερίου "Αργοναύτες"
Μέλος της επιτροπής για την Αναγνώριση και τη  Διεθνοποίηση της Γενοκτονίας.

Συμμετέχει η χορωδία του Κ.Α.Π.Η. Κάτω Σχολαρίου, χοράρχης Λεωνίδας Βλαχόπουλος.

Την Κυριακή 5 Μαρτίου 2017 στις 11.00 π.μ.
Στο Πνευματικό Κέντρο Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Κάτω Σχολαρίου.

* Eυχαριστώ πολύ τη ζωγράφο-αγιογράφο Σοφία Αμπερίδου για την παραχώρηση του έργου της "Θλίψη" από την ενότητα "Το βλέμμα της προσφυγιάς" ως αφίσα της εκδήλωσης.
Η Σοφία εκλεκτή συναγωνίστρια στην προσπάθεια της τήρησης της Ρωμέικης Μνήμης, με τα πινέλα της , με τις εκπομπές της "Ποντιακή Μούσα" έχει να επιδείξει πλούσιο έργο που τιμά τον Ποντιακό Ελληνισμό και τον Ελληνικό Πολιτισμό γενικότερα.
Πάντα δημιουργική καλή μου φίλη.

Ζητούνται Έλληνες, Ρωμιοί ψυχή τε και σώματι.

   Όταν το 2012 είδα απέναντι από τα Κοιμητήρια της προσφυγομάνας Καλαμαριάς "Προσεχώς τούρκικο χαμάμ" λυπήθηκα αλλά σκέφτηκα πόσο θ΄αντέξει, σε λίγο θα κλείσει.
Είναι ακόμα εκεί.

   Όταν άρχισαν να προβάλλονται τα τούρκικα σήριαλ στην τηλεόραση και οι γιαγιάδες, οι καλομάνες μας αντί να λένε στα παιδιά τους τις θύμησες από τον ξεριζωμό και τη Γενοκτονία, το παραμύθι του Μαρμαρωμένου Βασιλιά έκατσαν στον καναπέ και πήραν και τα εγγόνια αγκαλιά λυπήθηκα βαθύτατα. Φτάσαμε πρόσφατα στην θλιβερή υποδοχή του τούρκου ηθοποιού του "Καρά Σεβντά". Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε.
   Όταν πριν λίγες ημέρες είδα βίντεο στο διαδίκτυο με Ελληνόπουλα της Κύπρου, χάταλα κοριτσάκια  9-12 ετών με τα φλουριά στη μέση να χορεύουν belly dancing  , να πέφτουν βροχή τα Likes και τα σχόλια θαυμασμού,ένοιωσα γροθιά στο στομάχι.Ακόμη αγνοούνται Κύπριοι αδελφοί απ΄το ΄74, μας βίασαν, μας άρπαξαν το μισό νησί και μαθαίνουμε στα παιδιά μας το χορό της ηδυπάθειας ;Έχουν χορέψει ποτέ αυτά τα κοριτσόπουλα τη λεβέντικη Μπαϊντούσκα "Κάτω στη Ρόϊδω";
"Δεν τον επαίρνω τον Τούρκον άντρα
κι ας με γιομίζει φλουριά και χάντρα".

https://www.youtube.com/watch?v=UruL8vnCSQ0

   Όταν εχθές μέσα στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν από το Σαρακοστιανό τραπέζι  είδα σε μία σιροπιαστά γλυκά από ζαχαροπλαστείο τουρκικής αλυσίδας που άνοιξε στη Θεσσαλονίκη πικράθηκα σφόδρα.

   Αυτά και άλλα πολλά συνιστούν πολιτισμική σκλαβιά.
Εμείς που είμαστε φορείς και κληρονόμοι του μεγαλύτερου πολιτισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα ξοδέψαμε την πατρική περιουσία και τρέχουμε για τα ξυλοκέρατα των απέναντι.Δεν κινδυνεύουμε τόσο από τον Ερντογάν που μόνος του έχει ρημάξει το στράτευμά του για να το ελέγξει όσο κινδυνεύουμε από την εθελούσια υποταγή μας στο δικό τους τρόπο ζωής.
Με τη θέλησή μας σκύβουμε το κεφάλι και προσκυνάμε τα πολιτισμικά σκουπίδια του υλισμού του Μωάμεθ.

"Ραγιάδες εμείς, ραγιάδες τα παιδιά μας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών μας".

Ζητούνται Έλληνες , Ρωμιοί, ψυχή τε και σώματι.

19η Μαΐου Ημέρα Μνήμης ;

   Σαν σήμερα στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 νομοθετείται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ελλήνων του Πόντου κατόπιν προτάσεως του τότε βουλευτή της κυβερνήσεως Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
   Η Ελληνική πολιτεία νομοθετεί μια ημέρα μνήμης , μνημόσυνο δηλ. με προεδρικό διάταγμα εθνικής εορτής :
σημαιοστολισμό, φωταγώγηση κτιρίων, δοξολογίες, εκφώνηση πανηγυρικών.
Δεν πανηγυρίζουμε, πενθούμε.
   Έκτοτε εκπρόσωποι της Ελληνικής Πολιτείας κάθε χρώματος και απόχρωσης με μπλε, πράσινους και κόκκινους κόκκους καταπατούν με ειδεχθή τρόπο αυτό που οι ίδιοι νομοθέτησαν.
Καταθέσεις πράσινων στεφάνων στο μνημείο του σφαγέα Κεμάλ, γαλάζιες κουμπαριές με υψηλά ιστάμενους, κόκκινους συνωστισμούς και αποδοχή τίτλων τιμής στο πανεπιστήμιο της Σμύρνης και άλλες πολλές ουσιαστικά ανθελληνικές ενέργειες ων ουκ έστιν αριθμός που τείνουν να ξεπερνούν και την πιο ζωηρή φαντασία.

23 χρόνια μετά, τι λείπει:

-Εθνικό Μνημείο Γενοκτονίας, οι Αρμένιοι έκαναν, λιγότεροι από εμάς, μικρότερη χώρα από εμάς αλλά με προτεραιότητα την τιμή, την αξιοπρέπεια και τη συλλογική μνήμη.
-Η πόλη Ρωμανία παρέμεινε μια πόλη φάντασμα, στα χαρτιά με τον περικαλλή ναό του πολιούχου της πρωτεύουσάς μας ημιτελή.
-Καθολική απουσία της ιστορίας της Γενοκτονίας του Πόντου, της Θράκης ,της Μικράς Ασίας από τα σχολικά εγχειρίδια.
-Εθνικό Μουσείο Γενοκτονίας
-Η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας εξελίσσεται αργά αφού στις πλείστες των περιπτώσεων υπονομεύεται από θεσμικά και εξωθεσμικά κέντρα του εσωτερικού.

23 χρόνια μετά εποίησαμε ελάχιστα εν συγκρίσει με το μεγάλο χρέος που έχουμε στους γενοκτονημένους προγόνους μας.Κι αυτά τα λίγα τα οφείλουμε σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες, σε πρόσωπα που βγήκαν μπροστάρηδες με μεγάλο προσωπικό τίμημα , σε συλλογικότητες που συνεχίζουν να καλλιεργούν αξίες.
Τιμή στους μπροστάρηδες και στους πρωτεργάτες του ποντιακού ζητήματος.

Ευχής έργον θα είναι όπως διαδίδεται η λατρεία του Αγίου Ευγενίου του Τραπεζούντιου του πολιούχου της πρωτεύουσάς μας απ΄άκρη σ΄άκρη της Ελλάδας, να αφυπνιστούν συνειδήσεις που θα τιμήσουν ως οφείλουν τη Γενοκτονία ,το πανανθρώπινο έγκλημα που δεν τιμωρήθηκε γι΄αυτό επαναλαμβάνεται και επιστρέφει διαρκώς.