Από την εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύλλογος Ποντίων Κάτω Σχολαρίου
"
στο Πνευματικό Κέντρο Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου, 5/3/17.
Σεβαστέ π.Χρήστο την ευχή σας
Κυρίες και κύριοι
Συγκινήθηκα πολύ ακούγοντας τα παιδιά του συλλόγου να κάνουν αυτήν την προσπάθεια στην ποντιακή διάλεκτο, συγχαρητήρια στα παιδιά του συλλόγου,μπράβο σας, φροντίστε τώρα που έχουμε τον παππού και τη γιαγιά που τα μιλάνε καλά να μάθετε να τα μιλάτε κι εσείς πολύ καλά.
Ευχαριστώ π.Χρήστο που μας παραχωρείτε αυτό το βήμα εδώ στο πνευματικό κέντρο του Αγίου Γεωργίου για αυτήν εκδήλωση. Είναι η πρώτη εκδήλωση για τον σύλλογο, την Ανέβζηγο Αροθυμία, είναι και η πρώτη εκδήλωση που είμαι εγώ κεντρική ομιλήτρια.
Έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα τ΄ότι ξεκινάμε από ένα χώρο που έχει σχέση με τον Άγιο Γεώργιο γιατί είναι ένας Άγιος που προστατεύει την οικογένειά μου από γενιά σε γενιά. Είναι ο πολιούχος στη γενέτειρα της μητέρας μου στην Καλαμάτα,στον Νερόμυλο Μεσσηνίας, οι γονείς μου μέχρι πρόσφατα ζούσαν κοντά στον ναό του Αγίου Γεωργίου στην Επανομή κι όταν το χέρι του Θεού μας έφερε από την Θεσσαλονίκη να ζήσουμε ανατολικά μας έφερε εδώ κοντά του που τον τιμάτε τόσο πολύ, να είναι βοήθειά μας, στην πατρίδα μας και σε όλον τον κόσμο.
Οι Έλληνες συνηθίζουμε να νοηματοδοτούμε το πέρασμα του χρόνου με βάση το ορθόδοξο εορτολόγιο.23 Απριλίου λέμε ότι τιμούμε τη μνήμη του Αγίου Γεωργίου.Σήμερα είναι Κυριακή της Ορθοδοξίας, τιμούμε τη μνήμη Αγίων όπως του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, του μεγάλου Αγίου.
Όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχουν προτάσεις για να δοθούν κι άλλα νοήματα στις ημέρες μας.Μία από τις πιο παλιές ημέρες, Διεθνείς στη ζωή μας ήταν η Γιορτή της Μητέρας.Θυμάμαι από μικρό παιδί το Μάϊο οι δάσκαλοί μας μας έλεγαν να κάνουμε χειροτεχνίες, να χαρίσουμε στη μητέρα μας ένα φιλί, ένα χαμόγελο,να γιορτάσουμε τη μητέρα μας το Μάϊο.Μέχρι πρόσφατα αν με ρωτούσε κανείς πότε γιορτάζει η μητέρα νομίζω όπως κι οι περισσότεροι θα έλεγα τον Μάιο. Στο χώρος της Εκκλησίας έμαθα ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά το πρόσωπο της μητέρας στην Υπαπαντή του Χριστού 2 Φεβρουαρίου που είναι ταυτόχρονα Θεομητορική και Δεσποτική εορτή.
Ανάλογα με την γιορτή της μητέρας έχει περάσει εδώ και πολλά χρόνια στη ζωή μας και η Διεθνής ημέρα της γυναίκας. Στις 8 Μαρτίου αυτήν την ημέρα την πήραν τα φεμιστικά κινήματα και προσπάθησαν ν΄αναδείξουν τα προβλήματα και τα δικαιώματα των γυναικών.
Εμείς που μιλούμε κι αγωνιζόμαστε για την Γενοκτονία 365 ημέρες το χρόνο δράττουμε αυτήν την ευκαιρία για ν΄αναδείξουμε δύο άγνωστα εν πολλοίς ζητήματα τη Γυναικτονία και τη Παιδοκτονία που είναι μέσα στο μεγάλο έγκλημα της Γενοκτονίας.Το μεγάλο σύνολο είναι η Γενοκτονία και υποσύνολα είναι η Γυναικοκτονία και η Παιδοκτονία.
Η Γυναικοκτονία και η Παιδοκτονία είναι δύο όροι που εισήγαγε στο δημόσιο λόγο ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης το 1994 που ήταν από τους κύριους συντελεστές να ψηφιστεί με νόμο της πολιτείας η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.Στο Μιχάλη Χαραλαμπίδη οφείλουμε ύψιστη τιμή κι ευγνωμοσύνη για τη μεγάλη αυτή νίκη γιατί έτσι έχουμε το 1994 να σηκώνεται το πέπλο της λησμοσύνης και ν΄αρχίσουμε ν΄ανακαλύπτουμε σιγά σιγά, τι συνέβη εκεί με ποιον τρόπο φύγαν.
Για τη Γυναικοκτονία και την Παιδοκτονία έγινε αρχικά μία εκδήλωση το 1994 στη Θεσσαλονίκη από το ιστορικό σωματείο "Μέριμνα Ποντίων Κυριών" με ομιλητή τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.Αργότερα στην Αθήνα από τους "Αργοναύτες Κομνηνούς" και πέρσυ τέτοιες μέρες μία εκδήλωση στην Καβάλα από τον όμιλο Ποντίων χορευτών Καβάλας όπου ομιλητής ήταν ο συνεχιστής του έργου του Μιχάλη Χαραλαμπίδη εν πολλοίς, Θεοφάνης Μαλκίδης και μία εκδήλωση αργότερα από την Ένωση Ποντίων Νέας Σμύρνης "Μαύρη Θάλασσα".Ο τίτλος αυτής της εκδήλωσης ήταν "Η Κούρδισα,η Ασσύρια, η Αρμένια, η Ελληνίδα γυναίκα στη Γενοκτονία" οι εισηγήσεις από αυτήν την εκδήλωση συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο με τον γενικό τίτλο Γυναικοκτονία.
Η Γυναίκα είναι πηγή της ζωής, τα παιδιά είναι το μέλλον.Χωρίς τη γυναίκα δεν υπάρχει γέννηση,δεν υπάρχει συνέχεια κανενός έθνους,κανενός λαού,καμμιάς κοινωνίας,κανενός τόπου.Τα παιδιά είναι το μέλλον μας, χωρίς τα παιδιά δεν υπάρχει νεολαία.
Η Γενοκτονία άρχισε το 1908 από τους Νεότουρκους και την ολοκλήρωσαν οι Κεμαλικοί.Ήταν ένα σχέδιο που είχε ηθικούς αυτουργούς και φυσικούς. Οι ηθικοί αυτουργοί της Γενοκτονίας ήταν οι Γερμανοί με αρχηγό τον Λίμαν φον Σάντερς.Οι φυσικοί αυτουργοί της Γενοκτονίας ήταν οι Τούρκοι.
Η Γενοκτονία στοίχισε τη ζωή 3.500.000 ψυχών Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων. 1.000.000 χάσαμε ΄Ελληνες, πάνω από 353.000 Ποντίους,πάνω από 350.000 στην Κεντρική Μικρά Ασία, πάνω από 300.000 στη Θράκη.
Για τους άνδρες οι Γενοκτόνοι επεφύλαξαν τη μοίρα :
Α) Των αμελέ ταμπουρού, τάγματα εργασίας όπου δούλευαν σε απάνθρωπες συνθήκες μέχρι να χάσουν τη ζωή τους.
Β)Τους έστειλαν σε ένα "Άουσβιτς εν ροή", σε ατέλειωτες πορείες θανάτου που δεν έφταναν ποτέ στον προορισμό τους μέχρι να χάσουν τη ζωή τους.
Γ) Στην Αμάσεια τους έστειλαν στην αγχόνη
Δ)Τους βασάνισαν και τους σκότωσαν.
Πεθαίνοντας ο άνδρας έμενε πίσω η σύζυγος, η χήρα να έχει να φροντίσει τους γονείς ή τα πεθερικά, γιατί η οικογένεια ήταν πατριαρχική και ζούσαν και με τους μεγαλύτερους μσυγγενείς και τα παιδιά τόσο για τη συντήρηση, για την επιβίωσή τους και να καταφέρουν να φθάσουν στη μητρόπολη Ελλάδα σώοι κι αβλαβείς.
Πολλές γυναίκες γλύτωσαν τον βιολογικό θάνατο αλλά υπέστησαν ένα χειρότερο έγκλημα που τις στιγμάτισε για πάντα.Τις βίασαν.
Υπάρχουν αναφορές από υπηρεσίες των Η.Π.Α. κυρίως απο την Near East, αλλά και πολλές άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις ότι στο λιμάνι της Σμύρνης κατέγραψαν χιλιάδες κορίτσια που ήταν σε κατάσταση εγκυμοσύνης.Αυτά τα παιδιά όταν ήρθαν στην Ελλάδα έκαναν έκτρωση γιατί τα παιδιά δεν ήταν δικά τους και έμειναν με κατεστραμένη ψυχή μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Υπάρχει επίσης αναφορά του Μητροπολίτη Γερμανού της Αμάσειας όπου περιγράφει πως σκότωσαν τον άμαχο πληθυσμό και βίασαν ανεξαιρέτως τα παιδιά και τις παρθένες της περιοχής, τις ωραιότερες τις έκλεισαν σε χαρέμια. Μείναν πάρα πολλοί πίσω, γυναίκες και παιδιά και τους κλείσαν σε χαρέμια και πέρασαν τη ζωή τους ως αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Από τη Γενοκτονία υπολογίζουμε ότι προέκυψαν περί τα 100.000 ορφανά, από αυτά γύρω στις 30.000 υπολογίζεται ότι πήγαν στην Αμερική ,με μεσολάβηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.Εκεί το 90% περίπου δόθηκε σε άτεκνες οικογένειες.30.000 παιδιά υπολογίζεται ότι έμειναν στην Τουρκία όπου άλλα τα πήραν σε σπίτια αλλά τα περισσότερα κλείστηκαν σε ορφανοτροφεία.Τα παιδιά αυτά της Γενοκτονίας που κλείστηκαν στα ορφανοτροφεία λέγεται ότι καταγράφηκαν τα μεν αγόρια με το όνομα Αδάμ και τα κορίτσια ως Εύα.Είναι φρικτός ο συμβολισμός. Σαν να πας να φτιάξεις ένα νέο γένος ανθρώπων χωρίς μνήμη, χωρίς ταυτότητα,χωρίς πατρίδα, χωρίς ρίζες, χωρίς τίποτα.30.000 παιδιά ήρθαν στην Ελλάδα, σε 6-7 ορφανοτροφεία που βρήκαν καταφύγιο.Στη Σύρο, στη Ζάκυνθο, στην Κεφαλλονιά,στην Κέρκυρα, στο Ζάππειο,στη Μακρόνησο. Η Μακρόνησος δεν άνοιξε ως τόπος εξορίας αλλά ως καταφύγιο προσφύγων,Αρμενίων και Ελλήνων και ως ορφανοτροφείο Αρμενόπουλων και Ελληνόπουλων.
Από αυτά τα ορφανοτροφεία είναι τραγική η ιστορία των ορφανών της Κέρκυρας στο οποίο πήγαν παιδιά προσφυγόπουλα που σώθηκαν απ΄το μαχαίρι των Τούρκων κι όλα τα δεινά για να βρουν φρικτό θάνατο στην Ελλάδα όταν ο Μουσολίνι το 1923 βομβάρδισε την Κέρκυρα.
Τέτοια τραγική μοίρα είχαν και κάτοικοι χωριών όπως οι Πύργοι και το Μεσόβουνο που γλύτωσαν από τη Γενοκτονία στον Πόντο και βρήκαν τραγικό θάνατο από τους συνεχιστές των Κεμαλικών, τους Ναζί.Γιατί μετά τον Κεμάλ περίπου 20 χρόνια πέρασε από αυτή τη χώρα η λαίλαπα του Χίτλερ.Ο Κεμαλισμός κι ο Ναζισμός έχουν συνέχεια μεταξύ τους, Υπάρχουν έρευνες και βιβλία όπως ενός από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, το Harvard για το πως ο Κεμάλ ήταν δάσκαλος του Χίτλερ και ο Χίτλερ μαθητής του Κεμάλ.Και άλλωστε αυτοί το παραδέχονταν και δημόσια. Ο ένας παραδεχόταν τον άλλον και ο Χίτλερ είχε πρότυπο τον Κεμάλ για το πως "καθάρισε" την Τουρκία από τα "ξένα στοιχεία" για να εφαρμοστεί το "Η Τουρκία στους Τούρκους".Ο δε Χίτλερ ξεκίνησε το δικό του γενοκτόνο σχέδιο με τη φράση "Ποιός θυμάται τους Αρμένιους ;".
Αφού δεν τιμωρήθηκε το έγκλημα στη δική μας πατρίδα, στον Πόντο, στη Μικρά Ασία, στη Θράκη επαναλήφθηκε στην Ελλάδα ως Κατοχή από τους Ναζί.
Σ΄αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με το ζήτημα της Γενοκτονίας μου εμπιστεύονται προσωπικές μαρτυρίες, ο κόσμος έχει ανάγκη να μιλήσει ειδικά τα τελευταία χρόνια που είχαμε στο υπουργείο Παιδείας έναν αρνητή της Γενοκτονίας ο κάθε ένας είχε την ανάγκη να πει την αλήθεια του και ότι έφτασε σ΄αυτόν σαν ιστορία και οι ιστορίες είναι τόσες πολλές όσοι είμαστε και οι πρόσφυγες.
Μία ιστορία που με συγκλόνισε μου την εμπιστεύτηκε η κυρία Δέσποινα από την Αγία Παρασκευή του δήμου Βασιλικών με τη διοικητική μεταρρύθμιση Καποδίστρια ,δήμου Θέρμης με τη μεταρρύθμιση Καλλικράτη. Η κυρία Δέσποινα μας διηγήθηκε την περίπτωση της γιαγιάς της που γλύτωσε από την Γενοκτονία και ήρθε στην Ελλάδα με μόνο το κοριτσάκι της, 7 χρονών.Δυστυχώς όμως τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία την συνάντησαν και στη μητρόπολη Ελλάδα.Εδώ που περίμεναν ότι θα βρουν καταφύγιο και συμπαράσταση, υπήρξαν κάποιοι φανατικοί που δε θέλαν τους πρόσφυγες.Ένα βράδυ στο σπίτι τους μπήκαν φανατικοί και μισαλλόδοξοι Έλληνες, χτύπησαν άσχημα την μητέρα και βίασαν το κοριτσάκι το οποίο κατέληξε.Άλλη μια περίπτωση που μου έκανε εντύπωση ήταν μιας κυρίας από το Αϊβαλί που και οι δύο γονείς της ήταν ορφανά.Τον πατέρα της και τον αδελφό του ανέλαβε να τους μεγαλώσει ένας αρχιμανδρίτης,ο Ιγνάτιος Χατζητζάνος, ενάρετος, φιλάνθρωπος, χαρισματικός άνθρωπος που προοριζόταν για Δεσπότης στο Αϊβαλί.Με τη Γενοκτονία, με τον ξεριζωμό τα ορφανά γλύτωσαν και ήρθαν στην Ελλάδα.Αλλά ο ορφανοτρόφος και φιλάνθρωπος Αρχιμανδρίτης βρήκε τραγικό θάνατο στα χέρια των Τούρκων.
Υπήρξαν βιβλία που βοήθησαν τον αγώνα για τη Γενοκτονία ,που έκαναν παγκοσμίως γνωστές περιπτώσεις και πυροδότησαν μεγάλες συζητήσεις για το ζήτημα. Ένα από τα πιο γνωστά είναι το "Ούτε τ΄όνομά μου" της Thea Halo.H συγγραφέας περιγράφει τη μαρτυρία της μητέρας της η οποία 10 ετών επιβίωσε από την πορεία θανάτου που αφάνισε την οικογένειά της. Έχοντας χάσει τα πάντα ακόμη και το όνομά της καταλήγει στην Αμερική όπου παντρεύεται έναν Ασσύριο και γίνεται μητέρα 10 παιδιών.Μέσα από τις παιδικές αναμνήσεις επιστρέφει στον Πόντο για να βρει το σπίτι της, στον Άγιο Αντώνιο Κερασούντος κι έπειτα στον Άγιο Αντώνιο εδώ, κοντά μας, του Δήμου Θέρμης,όπου ένοιωσε ότι βρήκε την οικογένειά της.Η γυναίκα αυτή ξέχασε τα πάντα, δεν ήξερε τ΄όνομά της,μεγάλωσε πιστεύοντας ότι τη λένε Sano.Μέσα από την αναζήτηση βρήκε το πραγματικό της όνομα, Ευθυμία. Ένα πράγμα όμως δεν ξέχασε μέχρι το τέλος της ζωής της.Από 10 χρονών που αποχωρίστηκε τον πατέρα της δεν άκουσε ξανά Ελληνικά.Αλλά θυμόταν μέχρι τα τελευταία της κι έλεγε το Πάτερ ημών.
Ένα άλλο βιβλίο που βοήθησε ήταν η Ταμάμα, η αγνοούμενη του Πόντου.Η Ταμάμα ήταν το 3ο από τα 4 παιδιά του παπά Γιάννη του Κοτρίδη και μεγάλωσε στην Έσπιε, ένα γραφικό χωριό της Μαύρης θάλασσας, ανάμεσα στην Κερασούντα και την Τρίπολη.Στη Σεβάστεια αποχωρίζεται από την οικογένειά της,την αναλαμβάνει ένας χήρος Τούρκος που τη μεγαλώνει σαν παιδί του μαζί με τη δική του κόρη.Η Ταμάμα δεν παντρεύτηκε αλλά φρόντιζε τα παιδιά της θετής της αδελφής.Το 1970 αρρωσταίνει,χάνει τη μνήμη της και τότε αρχίζουν να επανέρχονται παιδικές αναμνήσεις.Μέσα από αυτά τα σκόρπια στοιχεία,μέσα από μια αλληλουχία γεγονότων και προσώπων καταλήγει να επανασυνδεθεί με την αδελφή της στη Θεσσαλονίκη και από τη χαρά της επιστρέφει η υγεία της και έζησε άλλα 10 χρόνια ευτυχισμένη με την οικογένειά της.Αυτό που με συγκλόνισε στην περίπτωση της Ταμάμα,το βιβλίο αυτό το έγραψε ο αείμνηστος συγγραφέας μας Γιώργος Ανδρεάδης που ήταν ένας πολιτικός επιστήμων με πάθος για την πατρίδα μας, ταξίδεψε 52 φορές στον Πόντο.Μάζεψε μαρτυρίες τέτοιου είδους, πραγματικές ιστορίες, τις έκανε βιβλία και τις διέδωσε.Με αποτέλεσμα να γίνουν γνωστές ιστορίες από τη Γενοκτονία και να μάθουν πολλοί από τους δικούς μας που έμειναν στον Πόντο βίαια εξισλαμισμένοι τη ρίζα τους και την ταυτότητά τους και ν΄αρχίσουν ν΄αναζητούν.Όταν πέθανε η Ταμάμα με εντολή του Μητροπολίτη Δράμας ο συγγραφέας Γιώργος Ανδρεάδης πήγε στον τάφο της και απέθεσε διαβασμένο χώμα από την Ελλάδα αφού ήταν βαπτισμένη. Πως τα φέρνει ο Θεός και πως δουλεύουν οι πνευματικοί νόμοι.
Ο Γιώργος Ανδρεάδης είχε πάθος με την πατρίδα μας και μέχρι τα τελευταία του, κοιμήθηκε τέλη του ΄15, ζητούσε όταν θα φύγει απ΄αυτόν τον κόσμο να ταφεί στην Τραπεζούντα πράγμα το οποίο δεν επέτρεψαν οι τουρκικές αρχές γιατί φοβόντουσαν ότι ο τάφος του θα γίνει λαϊκό προσκύνημα.Τέσσερις μέρες μετά το θάνατό του υψηλόβαθμοι Τούρκοι έφεραν χώμα από την Τραπεζούντα για να σκεπάσουν το δικό του μνήμα.
Ένα άλλο άγνωστο κεφάλαιο της Γενοκτονίας είναι οι αγνοούμενοι.Υπολογίζουμε ότι υπήρξαν πάνω από 60.000 αγνοούμενοι.Ήτανε βίωμά μας να γυρνάμε μετά τη Θεία Λειτουργία την Κυριακή για να ακούμε τις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού.Και πόσες οικογένειες στο τραπέζι τους έβαζαν κι ένα ακόμη πιάτο για το χαμένο αδελφό , τη χαμένη αδελφή , αυτούς που έμειναν εκεί και δεν ξέραν αν ζουν ή αν πέθαναν.
Σ΄ολα αυτά έπεσε ταφόπλακα στη Μνήμη μας το 1930 όταν ο Βενιζέλος πρότεινε για Νόμπελ Ειρήνης τον Κεμάλ.Το 1931 υπογράφηκε το Σύμφωνο Ελληνοτουρκικής φιλίας έκτοτε οι εκπρόσωποι της Ελληνικής πολιτείας κάνουν συνεχώς παραχωρήσεις και ενδείξεις καλής θέλησης και φιλίας προς την Τουρκία χωρίς αμοιβαιότητα. Στο πλαίσιο αυτό έχουμε δει να κατατίθενται στεφάνια στο σφαγέα Κεμάλ,κουμπαριές με υψηλά ισταμένους, έχουμε ακούσει κόκκινους συνωστισμούς στη Σμύρνη τελευταία αποδεχθήκαμε και τίτλο τιμής στο Πανεπιστήμιο της Σμύρνης που αυτά φτιάχτηκαν με το πλιάτσικο των δικών μας περιουσιών, με αυτά που μας άρπαξαν.Αλλά το κυριώτερο είναι ότι όσο κι αν προσπαθούμε σαν σωματεία, σαν ομοσπονδίες , σαν οργανωμένος ποντιακός χώρος δεν καταφέρνουμε δεκαετίες μετά να μπει η Ιστορία μας στα σχολικά βιβλία να παραδώσουμε ποιοί είμαστε στα παιδιά μας.
Όταν γινόταν όλα αυτά Έλληνες συγγραφείς και καλλιτέχνες υπέγραψαν ψήφισμα που απηύθυναν σε Ευρωπαίους και Αμερικανούς διανοούμενους και καλλιτέχνες.
Ένα ντοκουμέντο που περιγράφει όσα φρικιαστικά διέπραξαν οι Τούρκοι...
Οι Έλληνες συγγραφείς και καλλιτέχναι απηύθυναν προς τους διανοουμένους της Ευρώπης και Αμερικής την κάτωθι διαμαρτυρίαν:Mετά βαθυτάτης συγκινήσεως οι συγγραφείς και καλλιτέχναι της Ελλάδος απευθύνονται προς τους διανοουμένους του πεπολιτισμένου κόσμου όπως γνωστοποιήσουν εις αυτούς την τραγωδίαν χιλιάδων οικογενειών του ελληνικού Πόντου. Ξηρά, εξηκριβωμένα και αναμφισβήτητα τα γεγονότα είναι τα εξής:
Οι Τούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Mερζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν. Τους προσπαθήσαντας να διασωθούν ετυφέκισαν και εθανάτωσαν καταλαβόντες τας διόδους.Mετετόπισαν όλον τον άρρενα πληθυσμόν των πόλεων Τριπόλεως, Κερασούντος, Ορδούς, Οινόης, Αμισού και Πάφρας και καθ’ οδόν κατέσφαξαν τους πλείστους εξ αυτών.Έκλεισαν εντός του ναού του χωρίου Έλεζλη εν Σουλού-Τερέ 535 Έλληνας και τους κατέσφαξαν διασωθέντων μόνον τεσσάρων. Πρώτους έσφαξαν 7 ιερείς διά πελέκεως προ της θύρας του ναού.Απηγχόνισαν εν Αμασεία 168 προκρίτους Αμισού και Πάφρας.
Εβίασαν όλας ανεξαιρέτως τας γυναίκας, τας παρθένους και τα παιδία των άνω πόλεων, τας ωραιοτέρας δε παρθένους και νέους έκλεισαν εις τα χαρέμια.
Πλείστα βρέφη εφόνευσαν, σφενδονίζοντες αυτά κατά των τοίχων.Οι υπογεγραμμένοι θέτουσι τα ανωτέρω υπ’ όψιν των διανοουμένων της Ευρώπης και της Αμερικής θεωρούντες ότι όχι μόνον τα γεγονότα ταύτα αλλά και η ανοχή αυτών αποτελεί πένθος της ανθρωπότητος.
Άννινος X., Αυγέρης M., Bλαχογιάννης I., Bώκος Γερ., Γρυπάρης I., Δούζας Α., Δροσίνης Γ., Zάχος Α., Θεοδωροπούλου Αύρα, Θεοτόκης Κ., Iακωβίδης Γ., Καζαντζάκης N., Καζαντζάκη Γαλ., Καμπάνης Αρ., Καμπούρογλους Δ., Καρολίδης Π., Κόκκινος Δ., Κορομηλάς Γ., Mαλακάσης M., Mαλέας Κ., Mένανδρος Σ., Nικολούδης Θ., Nιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς Κ., Παπαντωνίου Z., Παράσχος Κ., Πασαγιάννης Κ., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός Άγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Ταγκόπουλος Δ., Τσοκόπουλος Γ., Φιλλύρας Ρ., Xατζιδάκις Γ., Xατζόπουλος Δ., Xορν Π.
Ότι ακριβές αντίγραφον,
Ο Γεν. Γραμματεύς,
Αθήναι, 22 Nοεμβρίου 1921
Κι ενώ έχουν συμβεί όλα αυτά στους δικούς μας ανθρώπους ,εμείς σήμερα καθόμαστε και βλέπουμε τούρκικα σήριαλ σαν το Εζέλ που γυρίστηκε στα Κατεχόμενα.
Γυναίκες και παιδιά μείναν εκεί, στην ιστορική μας πατρίδα.Βιαίως εξισλαμισμένοι.Ο χρόνος και οι βίαιες μέθοδοι που συστηματικά χρησιμοποιήθηκαν αλλοίωσαν αλλά δεν εξαφάνισαν τη μνήμη τους.
Στο σημείο αυτό μπορούμε να δούμε το video Agapo sas Romeika μ ένα ποίημα που εκφράζει την αγάπη της δημιουργού στη μητρική διάλεκτο που είναι απαγορευμένη.Τα ρωμέϊκα, τα ποντιακά.Έχει κάνει το γύρο του διαδικτύου και μας έχει συγκινήσει όλους κι από τις δύο πλευρές του Αιγαίου κι εμάς τους Ποντίους εδώ κι αυτούς που προσπαθούν να κρατήσουν τη γλώσσα και τα έθιμα στον ιστορικό Πόντο.
Η Γενοκτονία δεν τελείωσε εκεί.
Η μη καταδίκη της Τουρκίας για τις Γενοκτονίες μας έφεραν διαχρονικά χτυπήματα. Διώξεις των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της Τενέδου,την εισβολή στην Κύπρο, τα διαπραχθέντα εκεί εγκληματα, στην ακόμη Κατεχόμενη Κύπρο,τις θρασύτατες προκλήσεις, τις απαράδεκτες διεκδικήσεις των Τούρκων στη Θράκη και στα νησιά του Αιγαίου, τις συνεχείς παραβιάσεις σε αέρα και θάλασσα .
Β) Σήμερα, η σύγχρονη Γενοκτονία
Αυτό που σήμερα βιώνουμε ως καταστροφή της πατρίδας μας, είναι μια Γενοκτονία εναντίον των ανθρώπων, είναι μια Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων, είναι μια νέου τύπου Γενοκτονία η οποία στοχεύει όχι πλέον με βομβαρδιστικά και τεθωρακισμένα και με λόγχες αλλά στοχεύει μέσω των κουμπιών, μέσω γραβατωμένων, ξυρισμένων κυρίων και καθαρών, των λευκών κολάρων να οδηγήσουν έναν ολόκληρο λαό κι ένα ολόκληρο έθνος στην καταστροφή.
Να δούμε τα επιχείρια,τ΄αποτελέσματα αυτής της καταστροφής, αυτής της Γενοκτονίας.
800.000-1.000.000 νεκρούς το 1821
1.000.000 νεκρούς της Μικρασίας, Πόντου, Θράκης
χιλιάδες του Βορειοηπειρωτικού μετώπου
1.000.000 στην Κατοχή(250.000 άνθρωποι μόνο το χειμώνα 41.42 από την πείνα).
Θυμάστε εσείς σ΄άλλες περιόδους της ζωής μας να υπάρχει ΄Ελληνας και Ελληνίδα να πεινάει ;
2.200.000 στα συσσίτια, το 1/5 του Ελληνικού πληθυσμού , του ενεργού πληθυσμού που είναι παιδιά, ηλικιωμένοι, άνθρωποι στο καλύτερο κομμάτι της ζωής τους, άνθρωποι που θα έπρεπε να εργαστούν κι όχι να ψάχνουν στα σκουπίδια ή να ψάχνουν για ένα κομμάτι φαγητό στα συσσίτια.
Είπε ο Θεοφάνης Μαλκίδης,Δρ Κοινωνικών επιστημών και μέλος της Διεθνούς ένωσης Ακαδημαϊκών για τη μελέτη των Γενοκτονιών στην εκπομπή του δασκάλου-θεολόγου Δημήτρη Νατσιού "Γράμματα Σπουδάματα" με τίτλο "Κοινωνική Γενοκτονία" και είναι αναρτημένη στο διαδίκτυο και μπορείτε να τη δείτε.
Θυμόμαστε άλλοτε να έχουμε χάσει τόσους ανθρώπους στην προσπάθεια να ζεσταθούν ;Από μαγκάλια που βάζουν να ζεσταθούν ;Μέχρι κι εδώ στο Κάτω Σχολάρι είχαμε σπίτι που κάηκε στην προσπάθεια να ζεσταθεί το χειμώνα.
Στις 19 Μαΐου του 2013 στην κεντρική εκδήλωση μνήμης για τη Γενοκτονία που γίνεται στην πλατεία Αγίας Σοφίας, κεντρικός ομιλητής ήταν ο Στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης.Τελείωσε το λόγο του λέγοντας :Σήμερα βιώνουμε μια άλλη Γενοκτονία, η οποία συντελείται σε βάρος του ελληνικού λαού, διότι οι νέοι μας, τα νιάτα μας και το μέλλον της Ελλάδας αδυνατούν λόγω της ανεργίας που ανέρχεται στο 60% και όσοι αμείβονται να αμείβονται με ευτελή αμοιβή μη συνάδουσα σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι αδυνατούν να κάνουν παιδιά και δυστυχώς αυτή η γενιά θα φύγει στέρφα.
Καλείται και η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να επιλύσουν άμεσα το πρόβλημα και να λάμψει έστω μια ελπίδα ότι ο Ελληνισμός και πάλι θα επιβιώσει και θα ξεφύγει από τον δημογραφικό μαρασμό.Καμιά δικαιολογία ότι βρισκόμαστε σε δεινή οικονομική κατάσταση.
ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!!
Άνθρωποι επιστήμονες, αξιόπιστοι, με κύρος , με διεθνή ακτινοβολία χτυπάν τα καμπανάκια του κινδύνου.
Κινδυνεύουμε.
Έχουμε αναλογιστεί τον κίνδυνο που διατρέχουμε ; Έχουμε καταλάβει ότι ο καθένας μας πρέπει ν΄αναλάβει την ευθύνη του και ν΄αντισταθούμε ;Να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, να προστατεύσουμε τις οικογένειές μας για να μπορέσει ο Ελληνισμός να έχει συνέχεια ;
Γ)Θεματική εβδομάδα-Έμφυλες ταυτότητες :
Προσβολή του Γένους
Η Γενοκτονία είναι σύνθετη λέξη από τις λέξεις Γένος+κτείνω, σκοτώνω, προσπαθώ ν΄αφανίσω το Γένος.
΄Οπως είναι και η οικογένεια σύνθετη λέξη από τις λέξεις οίκος+γένος, το σπίτι που αναπτύσσεται το γένος.
Η τελευταία επίθεση που δεχόμαστε είναι η εξής :
Στις 23 Δεκεμβρίου στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έφτασε μία κατεπείγουσα εγκύκλιος που απαιτούσε το Υπουργείο Παιδείας να οργανωθεί στα σχολεία μία "Θεματική εβδομάδα" ,να αφιερωθούν μαθήματα μίας εβδομάδας σ΄ένα πρόγραμμα με άξονες:
"Διατροφή-Εξαρτήσεις-Έμφυλες ταυτότητες"
Τι είναι οι έμφυλες ταυτότητες.Για τις έμφυλες ταυτότητες ζητούσε :
α) Αποδόμηση έμφυλων στερεοτύπων, αποδόμηση, να γκρεμίσουμε δηλαδή τι είναι ο άνδρας, τι είναι η γυναίκα.
β)Διάκριση κοινωνικού και βιολογικού φύλου, γεννήθηκα γυναίκα, άμα δε μ΄αρέσει, αυτό είναι το βιολογικό μου φύλο, για κοινωνικό μπορώ να δηλώνω κάτι άλλο.
γ)Ομοφοβία και τρανσφοβία, είναι γνωστό σε όλους μας το αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου.Αλλά η προπαγάνδα δουλεύει ανάποδα, σου λέει είσαι ομοφοβικός, είσαι τρανσφοβικός κι άντε ν αποδείξεις ότι δεν είσαι ένοχος και δεν είσαι αυτά.
Ξεσηκώθηκαν αντιδράσεις κυρίως από το χώρο της Εκκλησίας, από τους πρώτους Ιεράρχες ο Μητροπολίτης Πειραιώς ζήτησε από τον πιστό λαό να πάρουμε τα παιδιά μας , κυκλοφόρησε μια δήλωση απαλλαγής από τον τρίτο άξονα, τις έμφυλες ταυτότητες.Και τότε βγήκε ο υπουργός Παιδείας να μας πει ότι δεν έχουμε δικαίωμα γιατί θα είναι υποχρεωτικό.Ο υπουργός όμως είναι υπάλληλός μας, τα σχολεία ,τα βιβλία, τους δασκάλους ,τους καθηγητές τα πληρώνουμε εμείς για να παρέχουν συγκεκριμένο έργο.
Το έργο καθορίζεται από το Σύνταγμα, στο άρθρο 16 παράγραφος 2 λέει :
H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους κι έχει σκοπό την ηθική,πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, (φυσική,κατά φύσιν), την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
Οτιδήποτε πέραν αυτού είναι απαράδεκτο και δεν μπορεί ο καθένας να βάζει ότι του καπνίσει στο σχολείο και τα παιδιά μας να είναι υποχρεωμένα να τα μάθουν.
Ταυτόχρονα κυκλοφορεί στο εμπόριο κι ένα βιβλίο που λέγεται "Το πιο μεγάλο βιβλίο για τις οικογένειες " όπου λέει μέσα η οικογένεια μπορεί να είναι άνδρας , γυναίκα και παιδί
μπορεί να είναι άνδρας, άνδρας και παιδί
μπορεί να είναι γυναίκα, γυναίκα και παιδί.
Χτυπώντας την οικογένεια που είναι το πρώτο κύτταρο της κοινωνίας μας, χτυπάμε όλη την κοινωνία μας.
Ο Θεός έπλασε κατ΄εικόνα τον άνθρωπο, άρσεν και θήλυ.
Εμείς σ΄όλα αυτά οφείλουμε ν΄αντισταθούμε γιατί το φύλο είναι μια θεϊκή παρακαταθήκη στον άνθρωπο.Σεβόμενοι εμείς το φύλο μας, σεβόμαστε τον ίδιο το Θεό και Δημιουργό.
Κρατώντας την οικογένειά μας σωστή, κάνοντας ένα υγιές κύτταρο, γίνεται υγιές το σώμα και γίνεται υγιής η κοινωνία.
Τελικά η αποδόμηση του φύλου το να προσπαθούν να μπερδέψουν τα μυαλά και τις ψυχές των παιδιών μας αν είναι άνδρες ή γυναίκες, είναι μία επίθεση κατά του Γένους των ανθρώπων.
Θα πρέπει ν΄αντισταθούμε.
ΚΑΝΕΙΤΑΙ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.
Κανείται κάθε μορφής Γενοκτονία.
Στο ζήτημα της Γενοκτονίας εάν λειτουργήσουμε όλοι μαζί και πράξουμε όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε πολλά..
Φέτος τη 19η Μαΐου να είμαστε όλοι στην πλατεία Αγίας Σοφίας για να τιμήσουμε τη μνήμη των προγόνων μας αλλά και να διατρανώσουμε ότι δε θ΄ανεχθούμε καμμιάς μορφής Γενοκτονία.
Εμείς σαν σύλλογοι, οι "Αργοναύτες" μισθώσαμε πέρσυ λεωφορείο και θα προσπαθήσουμε και φέτος να διευκολύνουμε, από σας ζητούμε μόνο την παρουσία σας.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.